در صنعت لاستیک سازی کائولن را به عنوان ماده پرکننده به کار می برند. کائولن مقاومت در برابر سایش و صلبیت آن را افزایش میدهد.از کائولن خالص و نرم در لاستیک های نرم نظیر کاشی های لاستیکی و کائولن ناخالص در تهیه در لاستیک های سخت نظیر پاشنه و کف در کفش ها و لاستیک خودرو ها استفاده می شود
بایگانی ماهیانه: جولای 2020
کائولن در کشاورزی
کائولن در کشاورزی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد زیرا این ماده معدنی به گونه ای است که می توان با استفاده از آن بسیاری از آفات را به راحتی از بین برد. ائولن انواع مختلفی از محصولات و صنایع را در بر دارد: از جمله رنگ، لاستیک، عایق کابل، و بخش تخصصی کشاورزی که شامل آفت کش ها و کود می باشد و در این زمینه تاثیر به سزایی نیز داشته است. استفاده های جدید و کاربرد کائولن در کشاورزی اغلب کشف شده اند و اطمینان حاصل می شود که مواد معدنی برای مدت طولانی در تقاضا باقی خواهند ماند. از خصوصیات کائولن در کشاورزی می توان به نکات زیر اشاره کرد:
- در دهه های آتی، انتظار می رود که تولیدکنندگان به منظور تغییرات در جمعیت رو به رشد، غذای بیشتری تولید کنند. کاربرد کائولن کشاورزی می تواند به برخی از این چالش ها کمک کند.
- در پوشش های بذر، کائولن برای افزایش اندازه بذر و بهبود پوشش آن استفاده می شود. دانه های پوشش داده شده در برابر شرایط مزاحم محیطی شروع به جوانه زدن می کنند.
- اسپری کائولن خشک شده ایده آل برای استفاده به عنوان یک رقیق کننده / حامل در آفت کش ها است. مورفولوژی و سطح بالاتری از آن، باعث جذب خوب مواد تشکیل دهنده فعال می شود.
- در کود اوره، اضافه کردن کائولن در مراحل نهایی فرایند تولید می تواند به حفظ دانه و جلوگیری از کک سازی کمک کند.
کاربرد کائولن در کشاورزی به عنوان یک حامل و به عنوان کامپوزیت های شیمیایی در کود، آفت کش ها و محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد. خصوصیات حامل:
- اندازه ذرات یک کائولن تنها از 0.4 تا 0.5 میکرون است
- روش حفاظت محصول شناخته شده به عنوان فن آوری ذره ذره یا HPF
- محصول را با پوشش خوب پوشش می دهد.
کائولن در صنایع
پودر میکرونیزه کائولن در صنایعی کاربرد دارد که نیاز به افزایش مقاومت حرارتی دارند. کائولن یک ماده معدنی سخت با خلل و فرج زیاد است که منابع زیادی از آن در آمریکا وجود دارد.
این ماده در چهار گرید مختلف تولید می شود و به اجسام دو نوع ضریب سختی می بخشد، استحکام قبل و بعد از پخت پس کائولن بعد از حرارت دیدن دارای یک مقاومت حرارتی بسیار بالایی می شود، از این رو به آن خاک نسوز نیز گفته می شود، و در ساخت انواع کوره ها، آجرها، کاشی و سرامیک، هیزم، رنگ، شیشه و کاغذ مورد استفاده قرار می گیرد. در لاستیک ها نیز برای جلوگیری از ذوب شدن در اثر حرارت ناشی از اصطکاک با زمین، به کار می رود.
موارد مصرف کائولن
کائولن در صنایع مختلف به عنوان ماده اولیه اصلی یا ماده جانبی در کنار دیگر مواد به کار میرود. مهمترین کاربردهای کائولن به عنوان رنگدانه در کاغذ، پلاستیک، رنگ، لاستیک، چسب، پلاستیکسازی، کاغذسازی، رنگسازی، لاستیکسازی، سرامیکسازی، صنایع نسوز، در صنایع شیمیایی به عنوان کاتالیزور، افزودنی سیمان، تولید زئولیت و سولفات آلومینیوم، فایبرگلاس، ظروف دارویی و حشرهکشها را میتوان نام برد.
کائولن دارای خواصی چون خاصیت پوششی بسیار خوب، داشتن رنگ سفید، ثابت بودن خواص فیزیکی با تغییرات PH، کم بودن قابلیت هدایت گرمایی و الکتریکی، نرم بودن، سایندگی و قیمت ارزان است.
مهمترین کاربردهای کائولن به عنوان رنگدانه در کاغذ، پلاستیک، رنگ، لاستیک، چسب، پلاستیکسازی، کاغذسازی، رنگسازی، لاستیکسازی، سرامیکسازی، صنایع نسوز، در صنایع شیمیایی به عنوان کاتالیزور، افزودنی سیمان، تولید زئولیت و سولفات آلومینیوم، فایبرگلاس، ظروف دارویی و حشرهکشها را میتوان نام برد.
کائولن که برای کانسارهای رسی تقریبا سفید بهکار میرود و از نظر صنعتی به رسیهایی که دارای مقدار قابل توجهی کائولینیت باشند، اطلاق میشود. این کانسارها اغلب شامل کانی کائولینیت یا فرآوردههای بهدست آمده از آن هستند. در گذشته اصطلاح خاک چینی به عنوان مترادف کائولن استفاده میشد. نام کائولن از کلمه کائولینگ چینی به معنای تپه سفید مشتق شده است که از آن خاک کائولن استخراج میشد.