بایگانی برچسب: s

کاربردهاي کائولن

بیشترین مصارف کائولن در پر کننده، پوشش دهنده با جلای خاص و سفید کننده، منبسط کننده، ایجاد کننده مقاومت در مقابل سایش، رقیق کننده، سخت کننده در صنایع پتروشیمی، نرم کننده سطح و به عنوان کاتالیزور در صنایع مختلف،کاغذسازی، سرامیک، مرکب و رنگ سازی، دیرگداز، پلاستیک، لاستیک، دارویی، فایبرگلاس، صنایع نسوز، مصالح ساختمانی، حشره کش، جذب کننده، مواد پاک کننده، مواد غذایی، تهیه داروها، صنایع کشاورزی و تهیه کودهای شیمیایی است.

در ایران از این ماده معدنی در آجرهای شاموتی، پوشش داخلی کوره ها، دیگ های گرمایی و کاشی استفاده می شود.

حدود 50 درصد از کائولن در کاغذسازی به عنوان پرکننده و روکش (پوشش دهنده سطح)،20 درصد در صنایع سرامیک و دیرگداز، 10 درصد در لاستیک سازی به عنوان پرکننده و 20 درصد در رنگ سازی پلاستیک استفاده می شود.قدرت جذب مرکب و پوشش دهندگی خوب و پر کردن سطوح ناهموار کاغذ از خمیر سلولز و ایجاد شفافیت در کاغذاز مزایای استفاده از کائولن در صنعت کاغذسازی می‌باشد.

قیمت مناسب کائولن طی سال های اخیر سبب شده است تا صنایع مصرف کننده این محصول علاقه مند به استفاده از کائولن شوند. کائولن یا خاک چینی به رنگ سفید بیشترین کاربرد را در تولید چینی و سرامیک دارد.

استفاده از کائولن در کاغذسازی

کائولن یک ماده معدنی منحصر به فرد است که به دلیل خواص های متعدد و خلوص متفاوت به یک ماده پرکاربرد در بسیاری از صنایع تبدیل شده است. از جمله این صنایع می توان صنعت کاغذ سازی را نام برد که بیشترین مصرف کننده کائولن میباشد. استفاده از کائولن در کاغد سازی باعث سفیدتر شدن و نرم تر شدن سطح کاغذ میشود. هم چنین پر کننده بین خطوط کاغذ، جوهرپذیری بالا و کاهش کدورت کاغذ میشود.

ویژگی های کانی کائولینیت

كائولينيت، يك كاني رسي صفحه‌اي به رنگ‌هاي سفيد )در حالت خالص( و خاكستري متمايل به زرد است. در اثر دميدن بر روي آن بوي خاك مي‌دهد. شكستگي و كليواژ آن قاعده‌اي كامل دارد و جلاي آن تيره (خاكي) تا مرواريدي تيره مي‌باشد. داراي لمس چوب و صابوني است و مزه خاك رسي دارد. به دلیل سختی بسیار کم، به راحتی با فشار انگشتان به پودر تبدیل می‎شود. اين كاني به سهولت در آب و عموما در مايعات پراكنده مي‌شود و قابلیت ساخت محلول‌های سوسپانسیون در مایعات را دارد.

14% آب در ساختمان کانیایی آن وجود دارد که این مقدار آب در اثر حرارت قابل تبخیر است. تبخیر آب باعث انقباض طولی کانی می‌شود. در دمای1300 درجه سانتيگراد مقدار انقباض طولی آن از 6 درصد تا 17 درصد متغير مي‌باشد. در شيشه‌سازي اين مقدار حتي به 20 درصد هم مي‌رسد. هنگام پخت به شدت منقبض مي‌شود و رفتار آن در برابر دما عموما مرتبط به آب موجود در آن، خصوصا آب شبكه‌اي، بسيار قابل توجه است. بي‌آب شدن كانه‌هاي رسي از جمله كائولينيت عموما در برابر دما، دگرگوني‌هايي را در ساختمان اين كانه پديد مي‌آورد (در اثر حرارت رنگ کانی بدون تغییر باقی می‌ماند). به دلیل نوع پیوندهای شیمایی آن، برخلاف بسیاری از کانی‌های رسی همانند اسمکتیت قابلیت جذب آب و تورم ندارد. این کانی دارای خاصیت پلاستیکی است به این معنی که در ترکیب با آب به راحتی شکل‌پذیر است. از دیگر ویژگی‌های کائولینیت، نفودناپذيری، قابليت هدايت جريان الكتريسته و گرماي آن اندك است.

مصرف کائولن در صنعت سرامیک

مصرف عمده کائولن در صنعت سرامیک است. کائولن به عنوان يكي از مواد اوليه و اساسي در صنايع کاشي، چيني و سراميك‌سازي است. كائولن از انواع نسوزهاي آلومينيايي است كه ميزان Al2O3 در آنها بسته به نوع آنها متغير است. انواع كم آلومينا كائولن تكليس‌شده، فلينت (45-35%) و انواع پرآلومينا مانند آندالوزيت، كيانيت و سيليمانيت (60-40%) است. کائولن در محصولات سرامیک با بدنه سفید، عایق ها و نسوز استفاده می شود. کائولن به کنترل دقیق قالب ، قدرت خشک کنندگی ، ثبات ابعادی و ایجاد سطح نهایی صاف در  محصول کمک میکند. خواص دی الکتریک عالی ونفوذ شیمیایی بالا آن را مناسب برای مقره های الکتریکی میکند. از خواص نسوز این ماده  ثبات ابعاد، نقطه همجوشی بالا، محتوی آبی کم میتوان اشاره کرد که کائولن را تبدیل به جز مهم این صنعت کرده است.

خصوصیات مهم کائولن

خصوصیات مهم کائولن، که مصارف متعدد آن را سبب شده است می توان به صورت زیر نام برد:

 از نظر شیمیایی در گستره وسیعی از تغییرات pH  بدون تغییر می ماند.

 داشتن رنگ سفید که آن را به صورت ماده رنگی قابل استفاده می سازد.

 دارا بودن خاصیت پوششی بسیار خوب.

 نرمی و غیر سایشی بودن آن.

 قابلیت اندک هدایت جریان الکتریسیته و گرما.

 قیمت ارزان.

کاربرد و میزان مصرف کائولن در صنایع نسوز

کاربرد کائولن در صنایع نسوز گسترده است. این کانی حاوی ۲۰ تا 45.9 درصد آلومینا (Al2O3) بوده و همین امر استفاده و کاربرد کائولین در صنایع نسوز را امکان‌ پذیر می‌سازد. نسوز ها موادی هستند که در مقابل حرارت مقاوم بوده و ترکیب شیمیایی، شکل ظاهری و خواص مکانیکی آنها تغییر نمی‌کند. کائولن و خاک های کائولین دار کاربردهای وسیعی به عنوان نسوز دارند و مهمترین بازار استفاده آن در صنایع آهن و فولاد است. لیکن مصرف رس صنعتی به عنوان نسوز به علت دسترسی آسان و قیمت مناسب نیز بسیار گسترده می‌باشد. صنایع شیشه سازی نیز از دیگر صنایع مهم مصرف کننده کائولین به عنوان نسوز می‌باشد.

میزان مصرف کائولن در صنعت نسوز در سال ۱۹۹۹ حدود ۴ میلیون تن بوده است. میزان مصرف در  این صنایع در ایالات متحده آمریکا از دهه ۱۹۸۰ تقریباً‌ ثابت بوده و مقدار آن بین ۰/۸ میلیون تن در سال ۱۹۸۰ تا ۲ /۱ میلیون تن در سال ۱۹۹۸ در حال تغییر بوده است.

تالک بهتر است یا کائولن؟

برای تهیه کاغذی مناسب و با کیفیت، تالک بهتر است یا کائولن؟ در جواب به این سوال باید گفت که تالک به دلیل نرمی و یکدست بودن و درخشندگی فوق العاده که دارد بسیار مناسب تر است. اما برای خرید ماده اولیه با این حجم عظیم، اولین عامل مهم قیمت است تا محصول نهایی گران تمام نشود. بسیاری از کشور ها مانند آمریکا منابع غنی از کائولن دارند، بنابراین استفاده از کائولن برای آن ها به صرفه تر است تا اینکه بخواهند با قیمتی چندین برابر از کشور های دیگر تالک وارد کنند. اما برای کشور هایی مثل ایران، چین و کره جنوبی که از تولید کنندگان عمده تالک می باشند به طور 100% از تالک استفاده می کنند و در نتیجه کاغذ های مرغوب تری نیز وارد بازار می کنند. کشور هایی مانند آمریکا مجبور هستند که برای مرغوبیت کاغذ هایشان، از روکش هایی در سطح صفحه ها استفاده کنند که از تالک ساخته شده استاعتبار ما اعتماد شماست.

کاربرد کائولن در صنعت لاستیک سازی

کاربرد کائولن در لاستیک سازی به عنوان ماده پرکننده می باشد. کائولن مقاومت در برابر سایش و صلبیت آن را افزایش می‌دهد. از کائولین خالص و نرم در لاستیک های نرم نظیر کاشی های لاستیکی و کائولن ناخالص در تهیه در لاستیک های سخت نظیر پاشنه و کف در کفش ها و لاستیک خودرو ها استفاده می شود. مصرف و کاربرد کائولن در لاستیک سازی موجب کاهش قیمت لاستیک می‌گردد. چون کائولین از لاستیک طبیعی و یا الاستومر بسیار ارزانتر است. کائولن مصرفی در صنایع لاستیک از نوع کائولن مرغوب نمی‌باشد.

مصرف کائولین در صنایع لاستیک‌ سازی در سال ۱۹۹۸ معادل 1.08 میلیون تن بوده است. در طی سالهای ۱۹۹۰ الی ۱۹۹۸ مصرف جهانی لاستیک از 5.02 میلیون تن در سال ۱۹۹۱ به 6.61 میلیون تن در سال ۱۹۹۸ رسید.

این نشان دهنده رشد متوسط سالیانه ۹/۳ درصد در طی دهه ۹۰ میلادی بوده است. بر اساس گزارش راسکیل رشد سالیانه ۱ درصد برای آینده‌ای نه چندان دور جهت مصرف کائولن در این صنعت پیش‌بینی می‌شود.

کائولن کشاورزی

كائولن ماده ای معدنی حاوی سیلیكات های آلومینیوم است كه به صورت ذخایر عظیمی در نقاط مختلف جهان وجود داشته و برای مصارف گوناگون از جمله در رنگسازی ، كاغذ سازی ، داروسازی ، لاستیك سازی و سرامیك سازی ، استخراج و مورد بهره برداری قرار می گیرد. جدیدترین مورد مصرف این ماده معدنی در كشورهای توسعه یافته ، كنترل حشرات خسارت زای كشاورزی است كه با توجه به نتایج مثبت بدست آمده ، مورد استقبال گسترده كشاورزان علاقه مند به تولید محصولات سالم و ارگانیك قرار گرفته است.  خواص فیزیكی و شیمیائی ، نوع افزودنی ها و همچنین فرمولاسیون كائولن نقش مهمی در كارآئی آن در كنترل حشرات را ایفا می كنند و این شركت مفتخر است كه كائولن با کیفیت و درجه یک را برای کشاورزی نموده است.

ماده موثره: كائولن (حاوی سیلیكات های آلومینیوم)

پودر قابل تعلیق در آب یا پودر وتابلWP))

پودر نرم به رنگ سفید

دانه بندی ذرات:  كمتر از 50 میكرون

کاربرد کائولن در رنگسازی

اصولاً‌ کائولن بعنوان یک بسط دهنده و ماده اصلی رنگ سفید بصورت جایگزین اکسید تیتانیوم در تولید رنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. کائولن کلسینه شده اصلی‌ترین کائولن بکار برده شده در صنایع رنگسازی است. روشن بودن رنگ ضمن ناشفاف بودن،‌ از خصوصیات کائولن مصرفی در صنایع رنگ سازی است و مشابهت خاصی با کائولن مصرفی در صنایع کاغذ دارد.

سطوح صاف کائولینیت، بویژه در صنایع رنگ سازی با آرایشی خاص بر روی یکدیگر قرار گرفته که موجب استقامت ورقه رنگ شده و به آن عمر طولانی می‌دهد. بزرگترین تقاضا برای کائولن در صنعت رنگ، ساخت رنگ های مات داخلی ساختمان است.

اداره استانداردهای ایالات متحده امریکا توصیه نموده که برای رنگ های خانگی حداقل ۲۰ درصد نسبت از کائولن استفاده گردد. معمولاً‌ تا ۱۰ درصد وزنی رنگ های براق را می‌توان کائولن اضافه نمود. کائولنی که در رنگ سازی مصرف می‌گردد باید از نظر رنگ روشن و از حداقل ناخالصی برخوردار باشد.

ضریب تعلیق بالایی در آب داشته و نمک های محلول آن پایین باشد. از نظر درخشندگی بین ۹۰-۸۰ درصد و ذرات آن ۸۰-۷۰ درصد زیر ۲ میکرون باشد.