بایگانی برچسب: s

فروش کائولن زمین کاو

کائولن در صنایع مختلف به عنوان ماده اولیه اصلی و در برخی دیگر به عنوان ماده جنبی در کنار سایر مواد بکار می‌رود. قیمت مناسب و ویژگی‌های این ماده معدنی در هر صنعت جلوه‌های خاص خود را دارد.

دلیل کاربرد فراوان کائولن در صنعت، دارا بودن ویژگی های زیر است:

  • پرکننده و پوشش دهنده مناسب
  • از نظر شیمیایی در گستره وسیعی از تغییرات pH بدون تغییر باقی می ماند
  • به عنوان جذب کننده مناسب مرکب و رنگ ها
  • به عنوان سخت کننده در صنایع پتروشیمی
  • داشتن رنگ سفید که آن را به صورت ماده رنگی قابل استفاده می سازد
  • جلای خاص و قابلیت سفیدکنندگی
  • خواص کاتالیزوری
  • دارا بودن خاصیت پرکنندگی و پوششی بسیار خوب
  • نرم کننده سطح و غیرسایشی بودن آن
  • قابلیت اندک هدایت جریان الکتریسیته و گرما
  • ارزانی قیمت آن

نحوه خرید و ارتباط با شرکت

شرکت زمین کاو

www.zaminkav.com

info@zaminkav.com

تلفن: 3-88385541-021

موبایل شرکت: 09365077781

مصرف کائولن در صنعت سرامیک

کائولن بدلیل ترکیب خاص شیمیایی در صنعت سرامیک مورد استفاده قرار می‌گیرد در مقابل حرارت حالت شیشه‌ای آن تغییر نمی‌کند و درخشندگی و شفافیت خاصی در محصول ایجاد می‌نماید. در تهیه سرامیک مهمترین عامل نسبت اختلاط کائولن، سیلیس و کمک ذوب (Flux) در بدنه سرامیک‌ها می‌باشد. ویژگی کائولن مصرفی در صنعت سرامیک عموماً مربوط به ناخالصی‌های زیان‌آور موجود در آن است که باعث تغییر رنگ محصول بعد از پخت می‌گردد. مهمترین و مضرترین ناخالصی‌ها اکسید آهن می‌باشد. از دیگر عناصر مضر می‌توان از مس، کروم و منگنز نام برد. این مشکل زمانی نمود پیدا می‌شودکه این مواد بصورت ریزدانه در رس قرار گرفته باشند، در اینصورت بصورت بدنه محصول پس از پخت ظاهر گردیده و در پخت بیسکویت چنانچه مقدار اکسیژن کوره پایین بیاید. اطراف لکه حفره‌هایی بوجود می‌آید. مقدار Fe2O3 مجاز در سرامیک بین ۶/۰ تا ۷/۰ درصداست. اکسید آهن در کائولن جهت ساخت پرسلان باید کمتر از ۵/۰ درصد باشد زیرا تیتانیوم با آهن در بدنه سرامیک عکس‌العمل نشان می‌دهد و موجب کاهش شفافیت می‌گردد.درجه آلکالی بودن اثر خاصی بر روی شیشه‌ای بودن محصول دارد،‌زیرا بدنه سرامیک را متخلخل می‌نماید. کائولنی که در پرسلان بکار می‌رود پتاس آن باید کمتر از ۵/۱ درصد و مقدار تیتانیوم و سیلیس آن حداقل باشد..

کائولن حاصل از فلدسپات

کائولینیت یک ماده‌ی معدنی رسی متداول می‌باشد که کائولن یا خاک چینی نامیده می‌شود و به همراه چند ماده‌ی معدنی دیگر، گروهی با نام دیکیت (dickite) یا ناکریت (nacrite) تشکیل می‌دهند. کائولینیت از سنگهای مختلفی نشئت می‌گیرند که محتوی فلدسپار می‌باشند. این سنگ‌ها دچار هوازدگی می‌شوند و کائولینیت بدین صورت تشکیل می‌شود. فلدسپات‌ها برحسب اکسیدهائی که در آنها وجود دارد نامگذاری می‌شوند. وقتی فلدسپات تحت تأثیر عواملی نظیر هوا قرار می‌گیرد تخریب شده و سود، پتاس و آهک خود را بصورت محلول در آب رها می‌کند و آلومین و سیلیس آن باقی می‌ماند. بخشی از این سیلیس نیز تحت تأثیر عوامل شیمیایی تجزیه می‌شود و بقیه آلومین و سیلیس در اثر مجاورت طولانی با رطوبت ئیدرولیز شده و دارای ترکیبات شیمیایی آب می‌شود. عمل آب‌گیری طی میلیونها سال انجام می‌شود و امکان تجدید آن در آزمایشگاه کاری غیرممکن است. این ماده همان کائولن است که خاک چینی نام دارد.

خصلت فیزیکی گل سرامیک بخوبی خصلت شیمیایی آن مشخص نیست زیرا تعیین عوامل چسبندگی و شکل و اندازه ذرات آن فقط با مطالعات میکروسکوپی معلوم می‌شود.