روشهای عمده استخراج کائولن

کائولن به روش‌هاي مختلف روباز استخراج مي‌شود. انواع بيل‌ها، كج‌بيل‌ها، اسكراپر و… در استخراج كائولن بكار مي‌رود. همچنين استخراج بوسيله لودرهاي هيدروليكي يا شياركش‌ها صورت گرفته و انتقال آن به محل كارخانه با كاميون، تسمه‌نقاله، خطوط لوله و… انجام مي‌پذيرد. كائولن‌هاي نرم و شكننده با فشار آب كه از دور توسط مونيتور كنترل مي‌شود، برداشت مي‌شود.

معدن‌كاري به صورت انتخابي براساس داده‌هاي حفاري صورت مي‌گيرد. استخراج كائولن در دنيا عمدتا بصورت روباز صورت مي‌پذيرد. هر چند در استخراج اين ماده معدني، ماشين‌آلات و تجهيزات خاصي موردنياز نمي‌باشد. اما وجود ماشين آلاتي از قبيل لودر، بولدوزر، كاميون، تانكر، پيكور، ديزل ژنراتور … با تعداد متفاوت برحسب ظرفيت استخراج اجتناب ناپذير است. از آنجائي كه بايد سعي شود كه دربرداشت ماده معدني، ناخالصي‌ها و كاني‌هاي همراه كائولن به ميزان حداقل ممكن باشد. لذا استخراج آن بايد دقت كافي صورت پذيرد. به منظور انتخاب يك روش استخراج مناسب بايد اطلاعات زمين‌شناسي كانسار از قبيل وضعيت توده معدني، شكل، شيب، اندازه، عيار و توزيع كاني مورد توجه قرار گيرند. همچنين داده‌هاي زمين‌شناسي و معدني كانسار از قبيل وضعيت سنگ معدني و سنگ هاي درون‌گير، گسل ها، درزه ها و عوامل تكتونيكي و نيز آب هاي سطحي و فشارهاي طبقات مدنظر قرار داده شوند.

اکتشاف کائولن

اكتشاف كائولن همانند اكتشاف هركانسار غيرفلزي ديگر، شامل سه مرحله نمونه‌برداري، تجزيه و اندازه‌گيري كميت‌هاي موردنياز و بالاخره تحليل داده‌ها، بخصوص مطالعه تغييرپذيري كميت‌هاي موردنياز دركل نهشته (كانسار) مي‌باشد. سپس با حذف مناطقي كه كيفيت مناسب را دارا نمي‌باشند، بايد به محاسبه و تعيين ذخيره و نهايتا رسم منحني‌هاي عيار ذخيره پرداخت. دراينجا بحث عيار كمي پيچيده‌تر از عيار دركانسارهاي فلزي است، زيرا دركانسارهاي غيرفلزي، بخصوص در كانه‌هاي رسي، تركيب شيميايي و خواصي كه مي‌تواند مفيد يا مضر باشند از پيچيدگي بيشتري برخوردار هستند، بنابراين منظور از عيار در اينجا حدود قابل قبول خواص كائولن مي‌باشد. حال در ذيل به هريك از مراحل فوق‌الذكر مي‌پردازيم:

نمونه‌برداری

شكي نيست كه به منظور طراحي بهينه نمونه‌برداري از يك كانسار كائولن، ميبايستي قبلا اطلاعاتي درمورد موقعيت كانسار بدست آورد و به درك صحيحي از موقعيت زمين‌شناسي آن دست يافت. بنابراين بخش بزرگي ژنز كانسار ضروري است. اين امر از آن جهت با اهميت است كه مي‌تواند ما را در شناخت تغييرپذيرهاي اوليه و كميت‌هاي مهم ياري دهد. براي مثال دريك كانسار كائولن هيدروترمال (هيپوژن) كه شدت فرآيند كائولينيتيزاسيون به شدت تابع عمق است، ممكن است مقدار سيليس اضافي كه همراه اين نوع كانسارها ديده مي‌شود، در زون سليسيفيكاسيون، به شدت افزايش يابد. درهمين تيپ كانسارها، ممكن است به علت تغييرپذيري شدت ليچينگ، مقدار عناصر قليايي و قليايي خاكي دربخشي از كانسار از مرغوبيت و كيفيت مطلوب برخوردار نباشد، و يا زون‌هاي پيريتي كه ممكن است با اين تيپ كانسارها همراه نباشند، پس از اكسيداسيون موجب افزايش مقدار كاني‌هاي آهن‌دار شده و از مرغوبيت بخشي از كانسار بكاهد.

همچنين موقعيت فضائي كانسار (توسعه ابعاد كانسار در سه جهت) نيز از اهميت خاصي برخوردار است، زيرا در كانسارهاي هيدروترمال با شيب تند، اغلب متغييرهاي فوق در امتداد قائم منطقه‌بندي مي‌شوند، درصورتي كه در كانسارهاي با شيب ملايم از اين نوع، همين تغييرات، ممكن است با شيب ملايم نسبت به عمق ديده شود ولي تغييرات جانبي در تعداد شمالي -جنوبي و يا خاوري- باختري ممكن است بيشتر باشد. درمورد كانسارهاي برجاي كائولن، درك صحيحي از پالئوژئوگرافي نيز مي‌تواند درمحلي با انباشتگي زياد و يا كم در اكتشاف كمك نمايد و درمورد كانسارهاي رسوبي كه فاز حمل و نقل را نيز تحمل نموده‌اند، جهت جريان آب هاي سطحي در جهت كشف بخش‌هاي ضخيم نيز مي‌تواند مفيد واقع گردد. اطلاعات زير در شناخت ژنز كانسار بسيار مهم به شمار مي‌روند. مشخصات سنگ‌شناسي، كاني‌شناسي و همچنين وضع ريزش‌هاي جوي و توپوگرافي ناحيه منشاء كه با مستقيما از طريق هوازدگي باعث توليد كاني‌هاي رسي از جمله كائولن گرديده و يا براي مثال توليد ماسه سنگ فلدسپاتي را سبب شده كه خود مي‌تواند در تحولات بعدي به كائولن تبديل شود. وضع تكتونيكي ناحيه منشاء، كه خود به شدت روي سطوح پالئوتوپوگرافي اثر داشته و آن را كنترل مي‌نمايد. علاوه برآن عوامل تكتونيكي مي‌تواند در تغيير دادن نسبت تخريب شيميايي (توليد كائولن در ناحيه منشاء) به تخريب مكانيكي (توليد ماسه سنگ فلدسپاتي يا ميكايي) مؤثر واقع گردد. درحالتي كه نسبت تخريب مكانيكي به شيميايي بالا باشد، ماسه سنگ فلدسپاتي پس از حمل و نقل و رسوبگذاري در محيط رسوبي، شانس تبديل شدن به مواد رسي از جمله كائولن را دارا مي‌باشد. مورفولوژي حوضه‌هاي رسوبي و همچنين توزيع انرژي در آن ها نيز از اهميت خاصي برخوردار است، زيرا در حوضه‌هاي رسوبي پرانرژي، مخلوط ماسه و رس كائولني شانس بسيار زيادي براي جداكردن اين‌دو از يكديگر داشته و درنتيجه باعث بالا رفتن عيار كائولن رسوبي خواهد شد.

الف- طراحي نمونه‌برداری سطحي

به منظور طراحي نمونه‌برداري سطحي، لازم است تا اطلاعاتي كه در فوق به آنها اشاره شد. در مورد ژنز كانسار، در اختيار قرار بگيرد و سپس براساس تغييرات لايه‌بندي و شناخت امتداد و حداكثر و حداقل تغييرپذيري‌هاي سطحي ممكن، اقدام به برداشت تعدادي نمونه در امتداد پروفيل كه امكان تغييرپذيري بر روي آنها حداكثر است نمود. سپس براساس اطلاعات حاصل از آناليز نمونه‌ها، در صورت نياز به برداشت نمونه سطحي بيشتر اقدام نمود.

ب- نمونه‌گيری عمقي

جهت نمونه‌گيري عمقي، اقدام به حفاري مغزه‌گيري با استفاده از شبكه‌هاي حفاري مي‌گردد براي حفاري با قطر زياد موردنظر هستند، استفاده از گل حفاري بنتونيتي بدليل امكان آلودگي ماده معدني در حفاري كائولن محدود گرديده است. تعيين مناسب‌ترين مكان‌هاي حفاري اوگري يا مغزه‌اي براساس اطلاعات بدست آمده از مطالعات سطحي امكان‌پذير مي‌باشد.

2- تعيين تست‌های لازم

تعيين تست‌هاي لازم جهت اندازه‌گيري خواص مهم و ويژه‌اي كه برحسب مورد مصرف تكنولوژيكي ماده معدني تغيير خواهد كرد. بسيار با اهميت است. دراين خصوص ليستي از متغيرهاي مختلف در ذيل ذكر شده است، ولي لازم به توضيح است كه در همه موارد نيازي به اندازه‌گيري همه اين متغيرها نخواهد بود. بلكه از بين آن ها مي‌توان با توجه به اهداف مصرفي ماده معدني، تعدادي از آن ها را كه در ارزيابي ماده معدني مفيد واقع مي‌شوند، انتخاب نمود.

الف- تعيين تركيب شيميايي:

شامل اكسيدهاي اصلي:

MgO_ CaO_FeO_Al2O3_SiO2_Na2O_K2O

تعيين عناصر كمياب نظير: ارسنيك، آنتيموان، جيوه، بر

ب- تعيين تركيب كاني‌شناسي:

از آنجا كه ممكن است كائولن همراه كاني‌هاي رسي ديگر از خانواده اسمكيت (مونت موريونيت)، اليت، سريسيت باشد درنتيجه شناخت آن ها ضروري است.

ج- تعيين دانه‌بندی

درمورد كائولن‌هاي نرم كه معمولا در كانسارهاي رسوبي توسعه يافته، در آب هاي شيرين تشكيل مي‌شوند، ماكروكريستال‌هاي كائولينيت، دانه درشت‌ترند، درصورتي كه كائولن‌هائي كه در حوضه‌هاي رسوبي آب شور تشكيل مي‌شوند، معمولا دانه ريزترند.

د- درجه سفيدی

اين عامل تا حدودي تابع مقدار آهن و ساير اكسيدها و هيدروكسيدهاي فلزي است.

ه- تعيين قدرت جذب و تعادل يوني

و- تعيين نقطه ذوب

ز- تعيين نقطه شيشه‌اي شدن

ح- تعيين وزن مخصوص

ت- تعيين وزن نسوزندگي

ي- تعيين رنگ پس از پخت

محاسبات آماری و تخمين تغييرپذيری خواص اندازه‌گيری شده

تعيين عيار

پس از بررسي‌هاي سطحي و آناليز نمونه‌هاي عمقي، عيار ماده معدني (ماده معدني با كيفيت مناسب) و همچنين ضخامتي كه در آن، عيار ثابت درنظر گرفته مي‌شود. مشخص مي‌گردد و سپس كل كانسار به بلوك‌هاي متفاوتي از نظر كيفيت تقسيم مي‌شود. تهيه نقشه هاي مورد نياز زمين شناسي و توپوگرافي (محاسبه ذخيره هر بلوك كه در سراسر آن خواص مفيد يا مضر ماده معدني ثابت فرض مي‌شود).

رسم منحني‌هاي كيفيت ذخيره براساس اطلاعات بدست آمده از كليه بلوك‌ها

ارزيابي اقتصادی کانسار

در ارزيابي يك ذخيره كائولن، پارامترهاي تجاري مهم بوده، و درتمام مراحل اكتشاف بايد مورد توجه قرار بگيرد. از جمله شفافيت، رنگ پخت، سفيدي، قطر اجزاء، خواص شكل‌پذيري و خواص حرارتي.

 

در مراحل اولیه شناسایی کانسارهای کائولن کانسارهای فلزی با هاله آلتراسیون آرژیلیکی و آرژیلیکی پیشرفته مانند مس پرفیری احتمالاً در اکتشاف کانسار مد نظر مفید باشد؛ همچنین دانستن کانی‌سازی‌های غیرفلزی دیگری به غیر از کانسار مورد اکتشاف به فرد در تصمیم‌گیری درست برای انتخاب ناحیه هدف کمک شایانی می‌نماید. بنا به خصوصیات فیزیکی خاص کائولن نظیر حساسیت‌پذیری پایین، چگالی پایین و هدایت الکتریکی مناسب می‌توان از روش‌های ژئوفیزیک هوایی متناظر هر یک از این خصوصیات برای تشخیص پتانسیل کائولن استفاده نمود و به همین منظور برداشت‌های هوایی مغناطیسی، گراویتی و الکترومغناطیس در این مورد پیشنهاد می‌شود.

مطالعه ژئوشیمیایی رسوبات آبراهه‌ای نیز می‌تواند در شناسایی نوع و درصد کائولینیت استفاده شود

کاربرد روش ژئوفيزيكی در شناسايی زون‌های کائولن

يكي از روش هايمتداول و مؤثر در شناسايي و تعيين زون هاي غني از كائولن استفاده از روش‌هاي ژئوفيزيكي مي‌باشد. در اكتشاف كائولن چنانچه تمايز خاك چيني و سنگ هاي دربرگيرنده قانع كننده نباشد، روش‌هاي ژئوفيزيكي مي‌تواند جهت تشخيص و تعيين كانسار و كاهش هزينه‌هاي حفاري مورد استفاده قرار بگيرد.

در اين رابطه ابتدا برداشت پروفيل ژئوفيزيكي با روش IP و سپس مطالعه دقيق كاني‌شناختي و سنگ شناختي، براي تفكيك زون‌هاي آلتره و تهيه نقشه دقيق گسترش ماده معدني انجام مي‌گيرد. در مرحله بعد درصورت مثبت بودن شواهد و دلايل كاني‌سازي، مطالعه ژئوفيزيكي دقيق با روش‌هاي الكتريكي انجام مي‌شود.

ویژگی‌های کائولن

كائولن از نظر صنعتي به رس‌هايي كه داراي مقدار قابل توجهي كائولينيت باشند اطلاق مي‌گردد. ویژگی‌های خاص این ماده باعث شده تا به عنوان یک ماده پر کاربرد در صنعت معرفی شود. به طور خلاصه خصوصيات مهم كائولن، كه مصارف متعدد آن را سبب شده است مي توان به صورت زير نام برد؛ در ادامه برخی از این ویژگی‌ها به تفصیل مورد بررسی قرار می‎گیرد.

  • از نظر شيميايي در گستره وسيعي از تغييرات PH بدون تغيير مي‌ماند.
  • داشتن رنگ سفيد كه آن را به صورت ماده رنگي قابل استفاده مي‌سازد.
  • دارا بودن خاصيت پوششي بسيار خوب
  • نرمي و غير سايشي بودن آن
  • قابليت اندك هدايت جريان الكتريسيته و گرما
  • قيمت ارزان

سنگ کائولن برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و پیوند سخت طبقه‌بندي مي‌شود. كائولن داراي پيوندهاي نرم عمدتا در صنايع كاشي‌سازي و چيني‌سازي و سراميك‌سازي و مجمسه‌سازي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. پيوند در اين كائولن فقط با هيدرات ميسر است. كائولن داراي پيوندهاي سخت كه عمدتا در صنايع لاستيك‌سازي و كاغذسازي مصرف دارند. پيوند در اين نوع فقط با كلسيم امكان‌پذير است و اصطلاحاً در چنين حالتي شبكه پر مي‌باشد.

از جمله خصوصيات اقتصادي مهم كائولن اندازه ريز ذرات آن مي‌باشد. این کانی از مجموعه‌هاي سستي از بلورهاي ريز كه بيشتر شكل و اندازه ثابتي دارند، تشكيل شده است. اندازه کائولن مورد استفاده در صنعت كمتر از دو ميكرون است و اندازه ذرات كائولن را بر حسب درصد وزني ذرات كوچك‌تر از دو ميكرون بيان مي‌کنند. بنابراین ریز بودن ذرات کائولن، يك مزيت اقتصادي براي آن محسوب مي‌شود. اغلب ديگر موادي كه به عنوان رنگدانه، پركننده، پوشش‌دهنده و روان‌ساز استفاده مي‌شوند، بايد به وسيله عمليات هزينه بر خردايش و آسيا كردن، كاهش اندازه داده و به پودر تبديل شوند که این موضوع علاوه بر هزينه‌دار بودن، تقليل اندازه آن ها نيز تصادفي بوده و به طور غيرمنظم شكسته مي‌شوند.

از دیگر خصوصيات صنعتي که در مورد كائولن قابل توجه است، ماهيت شيميايي خنثي آن مي‌باشد. پایداری شیمایی كائولن تحت شرايط شيميايي صنعتي و در گستره PH بين 3 تا 9 این قابلیت را ایجاد می‌کند که به راحتي به عنوان رنگدانه، پوشش و پركننده با ساير تركيبات استفاده شود. اما با وجود پایداری شیمایی کائولن در گستره وسیعی از تغییرات pH، این ماده در اسيد سولفوريك غليظ حل شده و ژل سيليسي از خود بجا مي‌گذارد. گداخته آن در اسيد كلريدريك نيز حل مي‌شود.

كائولينيت در دماي 253 – 300 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكول‌هاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني به شكل نيمه بلورين بنام متاكائولن پديد مي‌آید. مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شد و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. در دماي 925 درجه سانتيگراد واكنش حرارت‌زايي آن آغاز مي‌شود و در اين مرحله با خارج شدن سيليس از متاكائولينيت مازاد، تركيب بصورت يك فاز شبكه اسپينل (2Al2O3 ,3 SiO2) درمي‌آید. سيليس آزاد‌شده بصورت بي‌شكل (آمورف) و يا نيمه بلورين پديدار مي‌شود. به گونه‌اي كه شناسايي آن با آزمايش ديفراكسيون اشعه ايكس امكان‌پذير نمي‌باشد. در دماي حدود 1100-950 درجه سانتيگراد اين فاز شبه اسپينل شروع به شكسته شدن كرده و بخش زيادتري از سيليس خود را آزاد مي‌كند. فرآورده پاياني اين مرحله موليتي است كه احتمالا مقدار سيليسي آن از تركيب طبيعي موليت بيشتر و سيليس پديد آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد. كاني‌هاي بدست آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد. كاني‌هاي بدست آمده از واكنشهاي ياد شده با بالا رفتن دما ناپايدار مي‌شوند و در اين راستا همواره بسوي نوعي ناپايداري بيشتر مي‌روند. از اين رو در دماهاي بالاتر از 1300 درجه سانتيگراد يا بيشتر از اين مسير تعادلي كاني‌هاي كامل شده و به مرحله پايداري مي‌رسند. در اين مرحلكه كاني موليت بدون سيليس مازاد پديد مي‌آید. بنابر اين فاز پاياني اين فرآيندهاي حرارتي شيميايي، موليت و كريستوباليت مي‌باشد كه مقدار كمي كوارتز و به ندرت تريديميت آن ها را همراهي مي‌کنند

کانی کائولينيت (Kaolinit)

فرمول شیمیایی: Al2si2o5(oH)2

سیستم تبلور: تری کلینیک

سختی: 2-2.5

وزن مخصوص:: 2.6-2.63 گرم/سانتی مترمکعب

وزن مخصوص لاتین: 2.6-2.63 gr/cm

رنگ :بی رنگ,سفید ,مایل به زرد,مایل به قهوه ای,مایل به قرمزوپمایل به آبی

كائولينيت، يك كاني رسي صفحه‌اي به رنگ‌هاي سفيد (در حالت خالص) و خاكستري متمايل به زرد بصورت خاك رس بسيار نرم و ظريفي است كه در اثر فشردن بين انگشتان خرد شده و پودر مي‌گردد. اين كاني به سهولت در آب و عموما در مايعات پراكنده مي‌شود، نفودناپذير بوده و در حالت خشك مقدار زيادي آب از دست مي‌دهد اما منبسط نمي‌گردد. همين خاصيت كائولن را از گروه اسمكتيت متمايز مي‌نمايد. خمير آن با آب، شكل‌پذير بوده و با پختن، شكل و رنگ آن تغيير نمي‌کند. در اثر دميدن بر روي آن بوي خاك مي‌دهد. شكستگي و كليواژ آن قاعده‌اي كامل دارد و جلاي آن تيره (خاكي) تا مرواريدي تيره مي‌باشد. داراي لمس چوب و صابوني است و مزه خاك رسي دارد. قابليت هدايت جريان الكتريسته و گرماي آن اندك است. انقباض طولي آن در 1300 درجه سانتيگراد از 6 درصد تا 17 درصد متغير مي‌باشد و در شيشه‌سازي اين مقدار حتي به 20 درصد هم مي‌رسد. هنگام پخت به شدت منقبض مي‌شود و رفتار آن در برابر دما عموما مرتبط به آب موجود در آن، خصوصا آب شبكه‌اي، بسيار قابل توجه است. بي‌آب شدن كانه‌هاي رسي از جمله كائولينيت عموما در برابر دما، دگرگوني‌هايي را در ساختمان اين كانه پديد مي‌آورد.

چسبندگي يكي ديگر از خواص مهم فيزيكي كائولن است زيرا اين ويژگي با درجه خلوص آن نسبت مستقيم دارد، يعني هرچه درجه و ميزان چسبندگي در كائولن بيشتر باشد به همان نسبت درجه خلوص كائولن نيز افزايش مي‌يابد. كائولن مرغوب كائولني است كه اگر يك تكه از آن را به زبان بزنيم روي زبان بچسبد و اين خود يكي از بهترين و ساده‌ترين روش‌هاي تشخيص كائولن است

مصرف کائولن در داروسازی

کائولن در صنعت داروسازی با ترکیب سیلیکات آلومینیوم آبدار شناخته شده است. این کانی در تهیه داروهای ضداسهال کاربرد دارد که این داروها هر 4 ساعت یک بار و به مقدار 2 تا 6 گرم مصرف می شود. از کائولن برای تهیه پمادهای مسکن درد، کاهش دردهای التهابی و معالجه بیماری های معده و روده استفاده می شود.

داروهای مرکب از کائولن عبارتست از : شربت کائولن پکتن، شربت کائولن کودکان، شربت کائولن و مرفین، شربت کائولن و پماد کائولن می باشد.
داروهای حاوی کائولن ممکن است عوارض جانبی از قبیل : حساسیت مفرط با علائم سقوط فشار خون، کهیر، تب، درد مفاصل، تاول های سرخک مانند، ناراحتی های گوارشی، تهوع، سردرد داشته باشد و با قطع دارو از بین برود.

مشخصات کائولن کاشی سازی

کائولن مناسب جهت استفاده در لعاب کاشی باید دارای مشخصات ذیل باشد

  • درصد Al2O3  باید از ۳۰ % بیشتر باشد.
  • میزان اکسیدهای آهن Fe2O3 نباید از ۱ درصد بیشتر شود.
  • میزان اکسید تیتانیوم TiO2 باید به ۲/۰ درصد کاهش یابد.
  • اکسیدهای قلیایی نباید از ۲ درصد بیشتر شود.
  • حداکثر میزان CaO ، ۲/۰ درصد و MgO ، ۳/۰ درصد باشد.
  • افزایش میزان کائولینیت نسبت به سایر کانی‌های موجود باعث مرغوبیت کائولن می‌شود.
  • دیرگدازی کائولن باید در حدود ۱۷۰۰ درجه سانتیگراد باشد.
  • مدول گسیختگی آن باید بیش از ۱۰ کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع باشد.

با توجه به اهمیت حیاتی نقش کائولن در کیفیت لعاب، استفاده از کائولن مرغوب در فرمولاسیون لعاب کاشی ضروری می باشد. شرکت زمین کاو متخصص در تولید کائولن با کیفیت بالا آماده همکاری با شرکت های کاشی سازی محترم در زمینه تامین کائولن با کیفیت می باشد.

محافظت از آفتاب سوختگی و آفات

کشاورزان و باغدارانی که باغات پسته یا انار دارند عموماً با یک چالش مشترک در محصولات خود مواجهند و این مشکل آفتاب سوختگی است!

این گیاهان اغلب در مناطق گرم و خشک کشور رشد بهتری دارند که به دلیل رطوبت کم موجود در هوا و همچنین زاویه مستقیم آفتاب باعث آفتاب سوختگی گیاهان و در نتیجه از بین رفتن گیاه و عدم استحصال محصول مناسب می گردد. با مطالعات فراوان و استفاده از علم روز به محصولی دست یافته ایم که باعث می شود تا نه تنها از این آفتاب سوختگی جلوگیری شود، بلکه از ازدیاد حشرات و تولید مثل آن ها در محیط باغات جلوگیری به عمل آید. مکانیزم عملکرد این محصول بدین طریق است که با ایجاد یک لایه ی پوششی بر روی گیاه و برگ های آن باعث جلوگیری از برخورد مستقیم نور خورشید با گیاه و همچنین گمراهی حشرات در پیدا کردن گیاه می گردد. علاوه بر آن هنگامی که حشره روی گیاه آغشته به این لایه بنشیند، مقداری از ملات به پاهای او خواهد چسبید و در نتیجه باعث سنگینی و در نتیجه سقوط و مرگ او خواهد شد. از دیگر مزایای این محصول می توان به وجود کلسیم در آن اشاره کرد که این ویژگی با غنی سازی محصول نهایی کمک خواهد نمود.